Prace ociepleniowe należy rozpocząć od sprawdzenia i przygotowania podłoża,
do którego będziemy mocować styropian lub wełnę. Bez względu na to czy mamy
do czynienia z podłożem w nowo wybudowanym budynku czy w budynku już istniejącym
(niekiedy z istniejącą już warstwą ocieplenia, która ma być zmodernizowana),
musimy zadbać o to, aby podłoże było stabilne, suche, równe i oczyszczone.
Prawidłowo przygotowane podłoże powinno mieć odpowiednią wytrzymałość,
umożliwiającą zamocowanie ocieplenia.
Ponadto musi być wolne od zanieczyszczeń o charakterze antyadhezyjnym, pyłu, tłuszczu i spełniać wymagania pod względem płaskości i równości powierzchni. Zamocowanie ocieplenia do nieoczyszczonego podłoża oraz takiego, które odspaja się od ściany budynku (stary tynk, farba elewacyjna), może skutkować brakiem przyczepności ocieplenia i w konsekwencji poważnymi w skutkach uszkodzeniami. Na etapie realizacji ocieplenia zawsze możesz to sprawdzić wyrywając przyklejoną płytę od ściany i ocenić czy do zerwania doszło w strukturze styropianu czy też, niestety, dochodzi do odspojenia od podłoża.
DLACZEGO NALEŻY ZASTOSOWAĆ LISTWĘ STARTOWĄPRZED MONTAŻEM OCIEPLENIA?
Listwa startowa (lub kapinosowa) oznacza element rozpoczynający montaż ocieplenia. Taką funkcję pełnią odpowiednio wyprofilowane listwy aluminiowe lub tworzywowe, często uniwersalne co do grubości termoizolacji. To element systemu ociepleń, który ułatwia prawidłowe przyklejenie termoizolacji oraz chroni dolną część płyt styropianowych przed gryzoniami, przepływem powietrza pomiędzy termoizolacją i ścianą i uszkodzeniami mechanicznymi.
JAK POWINIEN BYĆ PRZYKLEJONY STYROPIAN A JAK WEŁNA
Minimalnym wymaganiem klejenia płyt termoizolacyjnych jest tzw. metoda
„pasmowo-punktowa”. Polega ona na naniesieniu zaprawy klejącej na obrzeżach
płyt pasami o szerokości 3-6 cm, a na pozostałej powierzchni „plackami” .
Pasma nakładamy na obwodzie płyty w odległości około 3 cm od krawędzi tak,
aby po przyklejeniu zaprawa nie wyciskała się poza krawędzie płyty.
Na środkowej jej części należy nałożyć minimum 3 „placki” zaprawy w przypadku płyt o wymiarach 50 x 100 cm. Prawidłowo nałożona zaprawa klejąca powinna zapewniać po dociśnięciu płyty termoizolacji do podłoża nie mniej niż40% efektywnej powierzchni klejenia. W ten sposób można przyklejać większość płyt termoizolacji, zarówno ze styropianu (EPS), ekstrudowanego (XPS) jak wełny mineralnej typu płyta fasadowa (klasyczna płyta twarda z wełny mineralnej o zaburzonym układzie włókien, zbliżonym do laminarnego (równoległego) przebiegu względem powierzchni płyty. Najczęściej spotykane wymiary to 50 x 100 cm, 60 x 120 cm, 60 x 100 cm).
STYROPIAN
WEŁNA
Drugim sposobem przyklejania płyt termoizolacyjnych do podłoża jest tzw. metoda „na grzebień”, zapewniająca niemal 100% efektywnej powierzchni klejenia. Przygotowaną zaprawę klejącą należy ułożyć na płycie przy pomocy pacy zębatej o wym. 10 lub 12 mm.
STYROPIAN
WEŁNA
Po nałożeniu zaprawy klejącej, płytę należy zawsze niezwłocznie przyłożyć do ściany w przewidzianym dla niej miejscu i docisnąć, aż do uzyskania równej płaszczyzny z sąsiednimi płytami. W przypadku tej metody szczególnie ważne jest, aby płyty dociskać za pośrednictwem sztywnej pacy w każdym miejscu płyty. Brak dociśnięcia płyty na całej płaszczyźnie zmniejszy efektywną powierzchnię klejenia. Generalnie grubość warstwy kleju po dociśnięciu płyty do podłoża nie powinna przekraczać 10 mm.
